Pierwsze zakupy czyli jak Muminki zrobiły odwrotnie do rad Zwierza oraz pierwsze odkażanie

Na sam koniec pierwszego dnia zajechaliśmy do sklepu z dywanami. W sklepie obsługa rozłożyła kilka dywanów, jednak gdy usłyszeliśmy ceny – podziękowaliśmy, a oni, jak usłyszeli skąd jesteśmy to zaprosili nas na piętro sklepu, gdzie były ubrania (dużo tańsze od dywanów). Dziewczyny poprzymierzały Kika rzeczy, ale z zakupami wyszła tylko Dorotka i …Maciek. Ktoś kto wie jak lubię robić zakup pewnie zapyta czemu niczego nie kupiłem? - odpowiem tylko, że proszę o cierpliwość.
W samochodzie Maciek zaczął dyskutować z naszym przewodnikiem na temat tkania dywanów robionych w Indiach i Turcji (skąd Maciek niedawno wrócił). W rezultacie, lub ponieważ i tak było to zaplanowane trafiliśmy do jeszcze jednego sklepu…z dywanami oczywiście. W sklepie tym spędziliśmy DUŻO czasu oglądając DYWANY. Oczywiście najbardziej zainteresowany był Maciek, który od razu udał się/został zaprowadzony na pierwsze piętro sklepu. Ja z Dorotką podążyliśmy naszymi śladami. Człowiek który był z Maćkiem (prawdopodobnie właściciel) wystawił maszynę do tkania dywanów i zaczął przedstawiać nam tajniki tej sztuki. Mówił o tym, jak to matki przekazują wiedzę dotyczącą tego procesu swoim dzieciom (córkom) już od kołyski śpiewając im kołysanki, o tym że sztuka tkania dywanów zapisana jest w specjalnym języku. Gdy zgłębiliśmy już proces tkania dywanów rozpoczęła się prezentacja, podczas której co chwila pytaliśmy się Maćka czy na pewno chce coś kupić. Z każdym nowym dywanem wydawaliśmy coraz więcej ochów i achów – dywany był dwustronne i jeszcze, po obróceniu o 180 stopni zmieniały intensywność kolorów.
Jak opuszczaliśmy sklep na dworze było już ciemno, wszyscy byliśmy po dwóch przepysznych herbatach a Dorotka niosła siatkę z dywanem . Wiem, że Zwierzak mówił, że nie mamy nic kupować, tylko pić herbatki (które są przepyszne)…ale to jest silniejsze od nas…poza tym mamy piękny, ręcznie tkany dywan do naszego salonu…

Zdjęcia (2)

Komentarze (0)